Στον διοικητικό τομέα έγιναν σοβαρές ανατροπές με την επάνοδο του Θόδωρου Ζαγοράκη στην προεδρία στις αρχές του έτους, η οποία οδήγησε στη ρήξη των σχέσεών του με τον Ζήση Βρύζα και την αποχώρηση του πρώην τεχνικού διευθυντή από τον ΠΑΟΚ τον Αύγουστο. Ακόμα σημαντικό σταθμό στα διοικητικά αποτέλεσε ο τελευταίος μήνας της χρονιάς, κατά τον οποίο, μέσω των επίσημων ανακοινώσεων για το ενδιαφέρον των Αράβων, γεννήθηκαν προσδοκίες για την πολυαναμενόμενη έλευση του επενδυτή.
Μεγάλη ανατροπή για το 2010 συνιστά φυσικά και η φυγή του Φερνάντο Σάντος, η οποία είχε αλυσιδωτές αντιδράσεις και υπήρξε η αιτία για ένα «γαϊτανάκι» αλλαγών προπονητών, μια πρακτική ασυνήθιστη για την περίοδο της διοίκησης Ζαγοράκη.
Σε οικονομικό επίπεδο, η χρονιά ξεκίνησε με αναταράξεις, δυσκολίες και συνέπεια αυτών τις εξηγήσεις που ζήτησαν οι παίκτες παραμονές του περιβόητου αγώνα κυπέλλου με τον ΠΑΣ Γιάννενα πέρυσι τον Φεβρουάριο, ενώ έκλεισε με το διόλου ευκαταφρόνητο «άνοιγμα» των 4 εκατ. ευρώ.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ
Διακρίσεις και μετά Σάντος εποχή
Το πρώτο εξάμηνο του 2010 εξελίχθηκε σχεδόν ιδανικά για τον ΠΑΟΚ. Και λέω σχεδόν ιδανικά, διότι, πρώτον, μεσολάβησε ο αποκλεισμός από το κύπελλο με το βαρύ 4-0 στα Γιάννενα και η απώλεια ενός ονείρου 25 ετών… Η ομάδα συμπαγής και ομοιογενής, μετά την τριετή μεθοδική δουλειά του Φερνάντο Σάντος, έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά δεν τα κατάφερε...
Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε ένα αήττητο σερί στις 6 Ιανουαρίου με τον Πανιώνιο στη Τούμπα το οποίο σταμάτησε 1,5 μήνα μετά στο ΟΑΚΑ από την ήττα με 2-1 από τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα, όμως, επανέκαμψε γρήγορα με δυο άνετες νίκες επί των ακριτών Ξάνθης και Πανθρακικού και έπαιξε… τα ρέστα της για το πρωτάθλημα πέντε αγωνιστικές πριν από το τέλος στο Χαριλάου.
Ταφόπλακα στο όνειρο
Η ήττα από τον Άρη στις 14 Μαρτίου, η οποία συνοδεύτηκε από θυελλώδεις διαμαρτυρίες των ΠΑΟΚτσήδων για την διαιτησία του Ηλία Σπάθα, έβαλε… ταφόπλακα στα όνειρα των φίλων και οπαδών της ομάδας για τον τίτλο. Η έκδηλη και φυσιολογική απογοήτευση, που προκάλεσε η απώλεια του μεγάλου στόχου, είχε ως συνέπεια την υποχώρηση του δικέφαλου του βορρά στην τρίτη θέση της βαθμολογίας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.
Η πρωτιά στα πλέι οφ
Στα πλέι οφ, όμως, αποδείχτηκε ότι ο ΠΑΟΚ ήταν σαφώς η καλύτερη ομάδα. Παρότι ξεκίνησε με βαθμολογικό μειονέκτημα έναντι του Ολυμπιακού, τον υποσκέλισε καθαρά με δυο νίκες στα μεταξύ τους παιχνίδια. Το 1-0 στη Τούμπα με το γκολ του Μουσλίμοβιτς στο 11΄ μετά την γκάφα του Νικοπολίδη και το 0-1 στο Καραϊσκάκη με το αποκορύφωμα της ομαδικότητας γκολ του Ίβιτς στο 33΄, επισφράγισαν την πασιφανή ανωτερότητα του ΠΑΟΚ. Μια ανωτερότητα που καταγράφηκε και στην τελική βαθμολογία των πλέι οφ, στην οποία ο ΠΑΟΚ είχε 16 βαθμούς, εφτά βαθμούς πάνω από την δεύτερη ΑΕΚ. Η πανάξια πρώτη θέση στα πλέι οφ προκάλεσε τα εγκωμιαστικά σχόλια της φίλαθλης κοινής γνώμης για την ομάδα του Φερνάντο Σάντος και έδωσε στον δικέφαλο του βορρά το δικαίωμα συμμετοχής στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ για δεύτερη φορά στην ιστορία του μετά το 2004. Πλην τούτου, οδήγησε τον ΠΑΟΚ στην δεύτερη θέση της τελικής κατάταξης του πρωταθλήματος, μια θέση στην οποία σπάνια βρέθηκε από συστάσεως της Α΄ Εθνικής. Συνεπώς, δεν γεννάται αμφιβολία για το εάν ήταν επιτυχημένη η πορεία στο περσινό πρωτάθλημα.
Η αποχώρηση του «δάσκαλου»
Τα μαύρα σύννεφα, πάντως, για την φυγή του «αρχιτέκτονα» αυτής της ομάδας Φερνάντο Σάντος, σκέπαζαν ήδη τη Τούμπα πριν από την λήξη των πλέι οφ. Οι… χρησμοί στις δηλώσεις του Πορτογάλου έδειχναν ότι είχε πάρει την απόφασή του και αυτή ήταν η μη ανανέωσης της συνεργασίας του και η αποχώρηση από τη Τούμπα, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του Θόδωρου Ζαγοράκη να τον μεταπείσει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Οι αποτυχημένες επιλογές προπονητών
Ο χρόνος που χάθηκε στον «βωμό» της προσπάθειας για την παραμονή του Σάντος αποδείχτηκε καθοριστικός και κρίσιμος. Λειτούργησε ολοφάνερα εις βάρος της έγκαιρης εξεύρεσης ενός ικανού διαδόχου του Πορτογάλου τεχνικού.
Υπήρξαν σοβαρές παλινωδίες μεταξύ Ζόρζε Κόστα και Παύλου Δερμιτζάκη και η τελική επιλογή του Μάριο Μπερέτα αποδείχτηκε απογοητευτική. Δεν πρόλαβε, βέβαια, ο Ιταλός να δείξει δείγματα της δουλειάς του, αφού αποπέμφθηκε εν μέσω καλοκαιρινής προετοιμασίας, αφού πολλοί παίκτες δεν τον έβλεπαν με καλό μάτι. Είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό με τον Πάμπλο Γκαρσία, ο οποίος όταν είδε ότι δεν είναι στη βασική 11άδα στο τελευταίο φιλικό με την Νυρεμβέργη, επικαλέστηκε… ζαλάδες και έφυγε από το γήπεδο. Η απόφαση «καρατόμησης», λίγες μέρες μετά, του Μπέρετα, επειδή το ήθελαν αρκετές φίρμες της ομάδας ήταν ένα σοβαρό λάθος της διοίκησης που άνοιξε τον ασκό της απειθαρχίας μέσα στην ομάδα.
Ήταν που ήταν δύσκολη η μετάβαση στη νέα εποχή, χωρίς τον «δάσκαλο» στον πάγκο, με την έλλειψη της πειθαρχίας έγινε ακόμα πιο δύσκολη. Την ομάδα ανέλαβε τελικά ο Παύλος Δερμιτζάκης, ο οποίος ένα μήνα πριν είχε απορριφθεί, λόγω… Μπερέτα. Αυτό το γεγονός από μόνο του φανερώνει την σύγχυση και την έλλειψη προγραμματισμού από πλευράς της διοίκησης στο θέμα του προπονητή.
Το ευρωπαϊκό κίνητρο
Το ευρωπαϊκό κίνητρο έκρυψε τα εσωτερικά προβλήματα και ο ΠΑΟΚ με δυο ισοπαλίες έχασε στις λεπτομέρειες την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ από τον Άγιαξ, αλλά απέκλεισε την ισχυρή Φενέρμπαχτσε μέσα στην Κωνσταντινούπολη με το γκολ του Μουσλίμοβιτς στην παράταση και μπήκε στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.
Ήταν μια ιστορική πρόκριση, υπό την έννοια ότι επιτεύχθηκε στο πρώτο παιχνίδι του ΠΑΟΚ μέσα στην γενέτειρά του, την Κωνσταντινούπολη και απ’ αυτή την άποψη γέμισε με υπηρηφάνεια το πολύ έντονο προσφυγικό στοιχείο της Θεσσαλονίκης το οποίο στην πλειοψηφία του φυσικά υποστηρίζει τον ΠΑΟΚ. Η πρόκριση σε όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ συνδυάστηκε και από πολύ καλά αποτελέσματα στη συνέχεια της διοργάνωσης.
Στο πρωτάθλημα, όμως, χωρίς την δόξα και το χρήμα της Ευρώπης, αποκαλύφθηκαν οι σοβαρές δυσλειτουργίες της ομάδας, στην οποία η λέξη πειθαρχία εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου είχε διαγραφεί. Έτσι ο ΠΑΟΚ εντός συνόρων πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και ο Δερμιτζάκης αποπέμφθηκε αναγκαστικά από τον φίλο του τον Ζαγοράκη στις 16 Οκτωβρίου, μετά την ήττα με 1-0 από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.
Η θετική έκπληξη του Χάβου
Ο Μάκης Χάβος ανέλαβε στις 18 Οκτωβρίου ως υπηρεσιακός, μέχρι να βρεθεί ο νέος προπονητής, αλλά η έλλειψη χρημάτων (π.χ. ο Πελεγκρίνι στον οποίο έγινε κρούση ήταν πανάκριβος) και οι δικές του ικανότητες τον μετέτρεψαν από υπηρεσιακό σε μόνιμο. Από την πρώτη κιόλας μέρα έδειξε ότι το κατέχει το αντικείμενο. Συγκρούστηκε με την μεγάλη φίρμα της ομάδας, τον Γκαρσία και τον «απέβαλλε» από την προπόνηση επειδή δεν ήθελε να παίξει στη θέση που του ζήτησε στο διπλό. Αρχικά άκουσε τα εξ αμάξης από πολλούς θαυμαστές του Ουρουγουανού, αλλά τελικά δικαιώθηκε, αφού η κίνησή του αυτή αποδείχτηκε καταλύτης στην επαναφορά της πειθαρχίας μέσα στην ομάδα.
Ο Γκαρσία τιμωρήθηκε παραδειγματικά από τη διοίκηση με υψηλό χρηματικό πρόστιμο και δυο αγωνιστικές εκτός αποστολής και έτσι «έσφιξαν τα λουριά» στα αποδυτήρια. Ο Χάβος αποδείχτηκε ικανότατος στην διαχείριση και επίλυση της κρίσης. Πήρε μια ρημαγμένη ομάδα και την οδήγησε σε ένα καταπληκτικό σερί έξι νικών σε Ελλάδα, Ευρώπη και κύπελλο, το οποίο την απογείωσε.
Ανέβασε τον ΠΑΟΚ από τον πάτο στην τρίτη θέση της βαθμολογίας και τον οδήγησε στην πρόκριση στη φάση των «32» του Γιουρόπα Λιγκ, μετά το σπουδαίο διπλό μέσα στο Ζάγκρεπ. Αποτέλεσε την θετική έκπληξη του 2010 και δικαιωματικά πήρε τον τίτλο του πρώτου προπονητή, αποστόμωσε τους επικριτές του και συρρίκνωσε εντυπωσιακά τον αριθμό τους.
Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. Το δείχνουν οι μεταπτώσεις στην απόδοση της ομάδας και οι συχνές κατώτερες του αναμενομένου εμφανίσεις της. Πάντως, ο ΠΑΟΚ ξεκινάει το 2011 από καλή αφετηρία. Είναι τρίτος στο πρωτάθλημα και μπορεί να διεκδικήσει μια αντίστοιχη με την περσινή διάκριση μέσω των πλέι οφ, βρίσκεται στα προημιτελικά του κυπέλλου, το οποίο ισοδυναμεί με μεγάλη ευκαιρία για ένα τίτλο, ενώ για πρώτη φορά μετά από 37 χρόνια, μήνα Φεβρουάριο, θα παίξει ευρωπαϊκά παιχνίδια για την φάση των «32» του Γιουρόπα Λιγκ με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Είναι, δηλαδή, μέσα σε όλους τους στόχους. Δεν είναι και λίγο…
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ
Κυριαρχία Ζαγοράκη και ρήξη με Βρύζα
Τον Ιανουάριο ο Θόδωρος Ζαγοράκης, μετά από μια μυστηριώδη τρίμηνη παρένθεση αποχώρησης, επέστρεψε στην διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, κάτι που είχε ως συνέπεια την οριστική ρήξη στις σχέσεις του με τον Ζήση Βρύζα. Ο Βρύζας θεώρησε τον εαυτό του θιγμένο από την τροπή των γεγονότων και την συμπεριφορά του φίλου του απέναντί του.
Θίχτηκε με λίγα λόγια, παρότι δημοσίως δεν το παραδέχτηκε ποτέ, όχι επειδή ο Ζαγοράκης έφυγε απροειδοποίητα και ανεξήγητα στις 8 Οκτωβρίου του 2009, αλλά επειδή το ίδιο απροειδοποίητα και ανεξήγητα επέστρεψε, σχεδόν, τρεις μετά, κι ενώ ο Βρύζας ήδη είχε καταστρώσει τα πλάνα του ως νέος πρόεδρος.
Ήταν ένα παιχνίδι εξουσίας το οποίο ο Βρύζας, παρότι άφησε θετικότατες εντυπώσεις με τα επιτεύγματά του στην σύντομη θητεία του στον προεδρικό θώκο, το έχασε φυσιολογικά από τον λαοπρόβλητο Ζαγοράκη, με την σαφώς μεγαλύτερη λαϊκή απήχηση. Το γυαλί στις σχέσεις τους έσπασε από τότε και απ’ ότι έδειξε η εξέλιξη των γεγονότων ο Βρύζας απλά κάθισε μέχρι και τα παιχνίδια των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ για να μην θεωρηθεί «αποστάτης».
Απώλεια σημαντικών στελεχών
«Χρεωμένος» με το φιάσκο Μπερέτα, λίγες μέρες μετά τον αποκλεισμό από τον Άγιαξ ανακοίνωσε την αποχώρησή του και σε συνεννόηση με τον Σάντος έγινε βοηθός του στην Εθνική. Έτσι ο ΠΑΟΚ έχασε ένα πολύ σημαντικό στέλεχος που συνέβαλε αποφασιστικά στο «χτίσιμο» μιας ανταγωνιστικής ομάδας τα τελευταία χρόνια. Νωρίτερα, μετά από ένα άλλο φιάσκο προπονητή, αυτό του Ζόρζε Κόστα και κυρίως λόγω σύγχυσης αρμοδιοτήτων, είχε αποχωρήσει και ο Σέρζιο Κονσεϊσάο, διευρύνοντας την «αποψίλωση» του ΠΑΟΚ από ικανά στελέχη.
Αναμενόμενη φθορά Ζαγοράκη
Ο Ζαγοράκης έμεινε μόνος του και απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, αλλά είναι αλήθεια ότι η ρήξη του με τον Βρύζα έπληξε το προφίλ του στα μάτια σημαντικού κομματιού του κόσμου. Οι αποτυχημένες επιλογές προπονητών και η φυσιολογική και αναμενόμενη φθορά του τρίτου χρόνου στην προεδρία, έφεραν και την αμφισβήτησή του από σκληροπυρηνικό κομμάτι των οπαδών, είτε με «ξεφωνητά» δια ζώσης, όπως μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό στη Τούμπα, είτε μέσω ανακοινώσεων συνδέσμων κατά καιρούς.
Είναι ενδεικτικό, ότι ο Ζαγοράκης επικρίθηκε ακόμα και με πανό στη Τούμπα, από μερίδα οργανωμένων οπαδών, για την αυτονόητη απόφασή του, που απορρέει από τις συμβατικές υποχρεώσεις της ΠΑΕ, να πάρει στο Ζάγκρεπ εκπροσώπους χορηγών της ομάδας, ως προσκεκλημένους του ΠΑΟΚ, αφού η ανταλλαγή εισιτηρίων μεταξύ των δυο ομάδων απαγορεύτηκε από την UEFA. Αυτά, όμως, αποτελούν συνηθισμένες τριβές σε ένα μεγάλο σωματείο, όπως ο ΠΑΟΚ.
Το μπούμερανγκ… «πάμε για πρωτάθλημα»
Επίσης το «πάμε για πρωτάθλημα», που είπε στην συνέντευξη Τύπου της 7ης Σεπτεμβρίου, γύρισε ούτε ένα μήνα μετά, και συγκεκριμένα ύστερα από την ήττα από τον Άρη στη Τούμπα, μπούμερανγκ εναντίον του και τον ανάγκασε να πάρει πίσω την δήλωση περί διεκδίκησης του πρωταθλήματος με το πρωτότυπο επιχείρημα, όπως ανέφερε, στην μεταμεσονύχτια ανακοίνωση της 4ης Οκτωβρίου, ότι «η διοίκηση εξαπατήθηκε από την ομάδα». Και αυτό το γεγονός έπληξε το ηγετικό προφίλ του Ζαγοράκη, όχι, τόσο, όμως, ώστε να αθετηθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου στο πρόσωπό του. Είναι δεδομένο ότι ο Ζαγοράκης εξακολουθεί και απολαμβάνει την καθολική στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου και το αξίζει γιατί, λόγω της εμβέλειάς του, κοσμεί με την παρουσία του την διοίκηση του ΠΑΟΚ.
Η προσδοκία από το Αραβικό ενδιαφέρον
Η επισημοποίηση του ενδιαφέροντος από τους Άραβες ήταν ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο, που προέκυψε με μπαράζ επίσημων ανακοινώσεων τον Δεκέμβριο. Προκάλεσε, έστω με μεγάλη δόση εύλογης καχυποψίας από την πλευρά του κόσμου, την προσμονή για διοικητικές εξελίξεις, στις οποίες, όπως διεμήνυσαν οι υποψήφιοι αγοραστές, θα συμπεριλαμβάνεται και η παραμονή του Ζαγοράκη στην προεδρία, γεγονός θετικό για τον ΠΑΟΚ, εάν υλοποιηθεί. Η διαβεβαίωση, βέβαια, δόθηκε προφορικώς, διότι στην πράξη σε μια αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης της ΠΑΕ τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται σίγουρο. Πάντως, για τον Ζαγοράκη και τον ΠΑΟΚ η περίπτωση της επένδυσης των Αράβων θεωρείται ένα μονοπάτι διαφυγής από τα ασφυκτικά οικονομικά προβλήματα της ομάδας. Είναι ευκολονόητο πως η παρουσία ενός ισχυρού χρηματοδότη αποτελεί προαπαιτούμενο για την δημιουργία μιας ακόμα πιο ισχυρής ομάδας που θα μπορεί να διεκδικήσει στα ίσα το πρωτάθλημα και την περαιτέρω ευρωπαϊκή της καταξίωση.
Η εξέλιξη του ενδιαφέροντος των Αράβων, με τις αναβολές και τις καθυστερήσεις, θυμίζει ιστορίες υποτιθέμενων υποψήφιων επενδυτών του παρελθόντος. Υπό άλλες συνθήκες και εάν δεν επένδυαν τον τελευταίο καιρό συστηματικά Άραβες κυρίως σε Αγγλικές και Ισπανικές ομάδες, θα λέγαμε ότι πρόκειται για άλλο ένα παραμύθι με άδοξο τέλος.
Το «μπάσιμο», όμως, των Αράβων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο διαφοροποιεί την κατάσταση και προκαλεί αισιοδοξία για την αίσια έκβαση του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Εάν τελικά οι Άραβες αγοράσουν την ΠΑΕ, θα δημιουργηθεί αναπόφευκτα η προσδοκία και η πεποίθηση στον κόσμο, ότι, ο ΠΑΟΚ, επιτέλους, μπορεί να αποτελέσει εκτός από αγωνιστικό και οικονομικό αντίβαρο στην παντοκρατορία του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού εντός των συνόρων.
Είναι γεγονός ότι με το ενδιαφέρον των Αράβων άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση στον ΠΑΟΚ, η οποία θα κλείσει θετικά ή αρνητικά μέχρι τις 20 Ιανουαρίου, μετά την μηνιαία παράταση που δόθηκε από την ΠΑΕ στην τρέχουσα αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ
Με «άνοιγμα» 4 εκατ. ευρώ έκλεισε η χρονιά
Το χρόνιο οικονομικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ επανεμφανίσθηκε το 2010, ύστερα από λίγα χρόνια ύφεσης και επιτυχούς αντιμετώπισής του από την διοίκηση Ζαγοράκη, η οποία προσπάθησε μεθοδικά να νοικοκυρέψει μια ΠΑΕ με πάρα πολλά χρόνια συσσωρευμένων ζημιών.
Μετά από δυο κερδοφόρες χρήσεις την πρώτη διετία, η τρίτη χρονιά της θητείας Ζαγοράκη έκλεισε με παθητικό 2,5 εκατ. ευρώ τον περασμένο Ιούνιο, ενώ το συνολικό «άνοιγμα» ρευστότητας, όπως είπε ο Ανδρέας Μανδρίνος κατά την ετήσια γενική συνέλευση της ΠΑΕ στις 13 Δεκεμβρίου, στο κλείσιμο του έτους έφτασε τα 4 εκατ. ευρώ.
Όπως εξήγησε ο άτυπος υπεύθυνος οικονομικών αυτό το «άνοιγμα» προέκυψε κυρίως από την αναβάθμιση του ρόστερ της ομάδας το περασμένο καλοκαίρι με την έλευση πιο ακριβών παικτών, τα έργα που έγιναν στο γήπεδο της Τούμπας για την χορήγηση της άδειας τέλεσης ευρωπαϊκών αγώνων από την UEFA και το 1,5 εκατ. ευρώ λιγότερα έσοδα από τα διαρκείας σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη σεζόν.
Δυο φορές ζήτησαν εξηγήσεις οι παίκτες
Δυο φορές μέσα στο 2010 οι παίκτες ζήτησαν επιτακτικά και αρμοδίως εξηγήσεις για τα χρήματα που τους οφείλονται, κάτι που δείχνει τις σοβαρές οικονομικές δυσκολίες της ΠΑΕ και την έλλειψη ρευστότητας. Η πρώτη φορά ήταν στις αρχές Φεβρουαρίου, παραμονές του περιβόητου αγώνα κυπέλλου με τα Γιάννενα, όταν ο χρόνος της τελευταίας προπόνησης αναλώθηκε αποκλειστικά σε συζήτηση των παικτών για τις καθυστερήσεις πληρωμών με τον Βρύζα και τον Κονσεϊσάο, υπό τα όμματα του φανερά εκνευρισμένου Φερνάντο Σάντος, που έβλεπε ότι η ομάδα του δεν θα πήγαινε απερίσπαστη σε ένα νοκ άουτ ματς κυπέλλου, γεγονός που πλήρωσε τελικά με τον αποκλεισμό της από την διοργάνωση.
Η δεύτερη φορά που ζήτησαν εξηγήσεις οι παίκτες από την διοίκηση για τα οφειλόμενα ήταν στις αρχές Σεπτεμβρίου, μετά την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Στην προκειμένη περίπτωση τον ρόλο του απολογητή και του ανθρώπου που τους καθησύχασε έπαιξε ο Παντελής Κωνσταντινίδης, ενώ οι συνέπειες αποπροσανατολισμού της ομάδας δεν ήταν τόσο οδυνηρές αυτή την φορά, αφού το παιχνίδι που ακολούθησε με τον Αστέρα στην Τρίπολη έληξε ισόπαλο.
Ελέγξιμο το οικονομικό πρόβλημα
Εντούτοις, το οικονομικό πρόβλημα που επανέκαμψε δριμύτερο φέτος, όλα δείχνουν ότι είναι ελέγξιμο. Επίσης, πρέπει να θυμίσουμε ότι, πέραν της υπάρξεως των οικονομικών δυσχερειών που επανεμφανίσθηκαν το 2010, η διοίκηση Ζαγοράκη κατάφερε την τελευταία τριετία και έβαλε σε μια τάξη τα οικονομικά της εταιρείας και σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει, πλέον, το χάος της προ Ζαγοράκη εποχής.
Ο ΠΑΟΚ δεν ταλαιπωρείται, δεν δυσφημείται, ούτε κινδυνεύει από καταπτώσεις της εγγυητικής του επιστολής στο πρωτάθλημα, από κατασχέσεις περιουσιακών του στοιχείων και από προσφυγές στη ΦΙΦΑ για οφειλές σε πρώην παίκτες και προπονητές.
Εδώ και τρία χρόνια εξασφαλίζει άνετα την άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα, ενώ ξεχρέωσε μέχρι κεραίας τα παλαιά χρέη προς τρίτους, τα οποία αποτελούσαν μια διαχρονική πληγή της ομάδας, παρά την εναλλαγή των διοικήσεων.
Όλα αυτά, βέβαια, τα κατάφερε η διοίκηση Ζαγοράκη με την αμέριστη συμπαράσταση και συγκινητική συμμετοχή του κόσμου, ο οποίος από το υστέρημά του γέμισε τα τελευταία χρόνια με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ τα ταμεία της ΠΑΕ, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ στην αγορά εισιτηρίων διαρκείας και εκτοξεύοντας τα έσοδα της ομάδας κατά την τριετία Ζαγοράκη στα 55 εκατ. ευρώ, νούμερο το οποίο είχε ανακοινώσει ο απελθών, πλέον, αντιπρόεδρος Ηλίας Βιολίδης, στην απολογιστική συνέντευξη Τύπου της διοίκησης στις 9 Σεπτεμβρίου.
Μόνιμο άγχος του Ζαγοράκη οι οφειλές στους παίκτες
Όσον αφορά το οικονομικό, το σημαντικότερο και μόνιμο άγχος και αυτό που απασχολεί πάνω απ’ όλα τον Ζαγοράκη ήταν και είναι οι οφειλές στους υπάρχοντες παίκτες της ομάδας, γιατί ως πρώην ποδοσφαιριστής, καταλαβαίνει πολύ καλά, ότι όταν υπάρχουν οφειλές, αυτές λειτουργούν αποπροσανατολιστικά για τους παίκτες, υποσκάπτουν την πορεία της ομάδας και αποτελούν τροχοπέδη για ακόμα μεγαλύτερες αγωνιστικές διακρίσεις. Το κύριο μέλημά του είναι η συνέπεια στις πληρωμές των παικτών, γι’ αυτό και είδε στο πρόσωπο τρων Αράβων την ελπίδα για το μέλλον της ομάδας με έναν ισχυρό χρηματοδότη δίπλα της. Χωρίς την οικονομική υποστήριξη ενός επενδυτή και η φετινή χρονιά θα «βγει» δύσκολα, ενώ οι μεγαλεπήβολοι στόχοι για την ποιοτική μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας και την ολοκλήρωση των βασικών υποδομών, όπως το αθλητικό κέντρο της Νέας Μεσήμβριας, ή πολύ περισσότερο το χτίσιμο νέου γηπέδου, θα παραπεμφθούν αναπόφευκτα στις καλένδες.
Η έλευση κάθε νέου χρόνου, όμως, αποτελεί παραδοσιακά ευκαιρία για αισιόδοξες και θετικές σκέψεις και προσμονή για καλύτερες μέρες. Συνεπώς, η ελπίδα για την πολυθρύλητη εξεύρεση επενδυτή στον ΠΑΟΚ θα είναι κυρίαρχο συναίσθημα και στις αρχές του νέου έτους, ιδίως ενόψει της αναμονής για την κατάληξη του Αραβικού ενδιαφέροντος.
πηγή contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου