ΟΠΑΔΙΚΟΣ...ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ!

Τέλειωσε μια ακόμη αγωνιστική χρονιά, με καλές και κακές στιγμές. Αποθεώσαμε πολλές φόρες τους ποδοσφαιριστές μας αλλά και τους αποδοκιμάσαμε εξίσου πολλές. Προσωπικά είμαι πολύ χαρούμενη με την πορεία του ΠΑΟΚ φέτος και σίγουρα τώρα αν όχι όλοι, οι περισσότεροι, θα με κράξετε!

Για σκεφτείτε λίγο...αυτή η ομάδα ΧΩΡΙΣ προπονητή βγήκε Ευρώπη και πάλεψε με νύχια και με δόντια.

Το έχω ξαναπεί στο παρελθόν, αυτούς τους ποδοσφαιριστές τη χρονιά 2009-10 τους αποθεώναμε γιατί πάλευαν για το πρωτάθλημα...αν και κάποιοι (Βαζελόσπάθες) δε μας επέτρεψαν να το πάρουμε. Φέτος, στο πρώτο στραβοπάτημα αρχίσαμε την γκρίνια και το κράξιμο. Αναρωτιέμαι πώς γίνεται αυτό...τη μια εν δυνάμει πρωταθλητές και την άλλη άμπαλοι!!! 

Ναι θα συμφωνήσω ότι ο Μούσλι έχασε τα άχαστα, ναι θα συμφωνήσω ότι ο Σάλπι δεν ήταν αυτό που ξέραμε, ναι θα συμφωνήσω ότι ο Κρέσιτς δέχθηκε γκολ που μπορούσε να αποφύγει και πολλά άλλα λάθη από όλους, αλλά πριν αρχίσουμε το κράξιμο ας δούμε και τις αντικειμενικές συνθήκες.

Η ομάδα έπαιζε χωρίς προπονητή ή καλύτερα μ' έναν προπονητή που την είδε Μουρίνιο, έναν Ζαγοράκη να την παλεύει και να μην τα καταφέρνει από τότε που έφυγε ο Βρύζας (ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ πλέον την επιστροφή του-προσωπικά μιλώντας-). 

Παρ' όλα αυτά, οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ απέδειξαν πολλές φορές ότι είναι οικογένεια, όπως ο λαός του. Σε μεγάλες ήττες ποτέ δεν υπήρξε φαγωμάρα μεταξύ τους, όπως συμβαίνει σε όλες τις υπόλοιπες ομάδες. Αντιθέτως πάλευαν ολομόναχοι για το καλύτερο δυνατό.

Ολοκληρώνοντας, θέλω να πω πως όσο θα υπάρχει αυτή η αγωνιστική παύση να κάνουμε έναν απολογισμό και μεις ως οπαδοί...

Ας δούμε τι λάθη κάναμε εμείς απέναντι σ' αυτή την ομάδα. Ας κρίνουμε τους εαυτούς μας αν ήμασταν επαρκείς απέναντι σ'αυτούς τους παίχτες. Την επόμενη χρονιά να είμαστε διαφορετικοί, καλύτεροι. 

Ας στηρίξουμε αυτούς που μας χάρισαν νίκες και μια μεγαλειώδη πορεία στην Ευρώπη αλλά να τους στηρίξουμε ακόμα και στις ήττες τους. Αυτή η ομάδα έχει ανάγκη το λαό του! Είπαμε...ΠΑΟΚ στα εύκολα... ΠΑΟΚΑΡΑ στα δύσκολα