Θα αναφερθώ λοιπόν στο πολυαγαπημένο μου άθλημα όχι γιατί επανήλθε στις επιτυχίες, αλλά γιατί πλέον κάποιοι από εσάς θα δώσουν προσοχή σε αυτά που θέλω να πω μια και πλέον ο μπασκετικός ΠΑΟΚ είναι και πάλι μόδα...
Προσωπικά ανήκω στην γενιά εκείνων των ΠΑΟΚτσίδων που γίναμε ΠΑΟΚ λόγω basket. Στην γενιά εκείνων που αγάπησαν τον ΠΑΟΚ του Bane, του Kόρφα, του Μπάρλοου, του Κουκ, του Λέβινγκστον και του Πέτζα.
Μετά από πολλά χρόνια η ομάδα μας αγωνιστικά έχει όλα τα φόντα να επιστρέψει και πάλι στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διοργάνωση, την Euroleague. Αυτό που όμως της λείπει είναι η στήριξη και η αγάπη των οπαδών της...
Και αυτό είναι που με λυπεί αδέρφια. Ειλικρινά δεν μπορώ να δεχθώ τέτοια αντιμετώπιση από μέρους μας, αναφορικά με την ομάδα μπάσκετ.
Να δεχθώ ότι τα τελευταία χρόνια η ομάδα μας δεν μας τραβούσε να την παρακολουθήσουμε. Δέχομαι ότι δεν έχουμε σοβαρή και αξιόπιστη διοίκηση.
Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος του "Δικεφάλου" έχει ζήσει όχι απλά ενδοξότερες μέρες με παικταράδες ολκής και ομάδες που κυριολεκτικά "πετούσαν". Έχει ζήσει όμως και ομάδες για το ανάθεμα και αυτή που διαχειρίζεται τώρα με χίλια μύρια ζόρια ο Σούλης δεν είναι τέτοια. Άλλωστε τα αποτελέσματα την δικαιώνουν.
Και οι ελλείψεις οφείλονται σίγουρα στις οικονομικές αδυναμίες της διοίκησης και στην παντελή έλλειψη εσόδων από τα εισιτήρια.
Ποίος ευθύνεται όμως για την έλλειψη εσόδων από τα εισιτήρια? Δυστυχώς εμείς και μόνο εμείς αδέρφια...Εμείς με την αδιαφορία μας, την απαξίωση του αθλήματος, και η κάκιστη συμπεριφορά μας με τα χαζά ντού και τα επεισόδια...
Είναι δυνατόν και να μην πατάμε στο γήπεδο,και να τα κάνουμε γης μαδιάμ και να στερούμε τα έσοδα για 4 αγώνες από την οποιαδήποτε διαχειριστική διοίκηση. Θα αφήναμε ποτέ να γίνουν όλα αυτά στο ποδόσφαιρο? Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι τα λεφτά από τα εισιτήρια, δεν καταλήγουν στα ταμεία του προέδρου ή της διοίκησης, αλλά αποτελούν μία "ανάσα" για την ήδη χιλιοταλαιπωρημένη οικονομικά ομάδα μας.
Μόνη λύση η στήριξη μας. Έστω και με καθυστέρηση. Έστω κι αν δεν μπορούν τώρα να "ρεφάρουν" στην ΚΑΕ τις απώλειες εσόδων από τα χιλιάδες εισιτήρια που δεν διατέθηκαν επί έξι μήνες και ειδικά στις τέσσερις αγωνιστικές της υπέρ το δέον βαριάς τιμωρίας που υπέστη η ομάδα.
Με τα 670 (άντε 700) εισιτήρια στο ματς κόντρα με τον Ηλυσιακό, ευτυχώς πληρώθηκαν διαιτητές και εργαζόμενοι για τον αγώνα (φύλακες, κ.α.) κι ευτυχώς δεν μπήκε κι άλλο μέσα η ομάδα. Αλήθεια αξίζει στον ΠΑΟΚ να παίζει σε κάθε αγώνα στρίβοντας ένα κέρμα αν θα εξοφλήσει τα έξοδα διεξαγωγής του ή όχι;
Δεν πρέπει να ξαναδούμε τόσα λίγα κομμένα εισιτήρια την στιγμή που ο πραγματικός αριθμός των φιλάθλων μέσα στο γήπεδο είναι πολλαπλάσιος. Τέρμα πια οι τζαμπατίδες και όλοι εκείνοι που ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι σκοπό έχουν όταν πηδούν τα κάγκελα για να κάνουν επεισόδια. Όλοι αυτοί δεν έχουν θέση σε κανένα "ναό" του ΠΑΟΚ. Ούτε στο πλευρό της ομάδας. Η αντρίκεια, η παλικαρίσια, η ηρωική και συνάμα επαναστατική χροιά του ΠΑΟΚτσήδικου κινήματος δεν χωράει τέτοιους.
Γι αυτό λοιπόν αδέρφια σας ζητώ να μην γυρίσει κανένας την πλάτη τώρα, έστω κι αν δεν μας αρέσει η ποιότητα, έστω κι αν δεν μας ικανοποιεί η πληρότητα του ρόστερ. Στο κάτω κάτω, ο κάθε φίλαθλος είναι πιο δυνατός και από κάθε διοικητικό παράγοντα. Και με την παρουσία μας και με την πίστη μας στην ομάδα, θα μπορέσουμε να φέρουμε και τις ζητούμενες αλλαγές.
Αν όμως επιμείνουμε σε μία πρωθύστερη γκρίνια, σε άτοπες συγκρίσεις με το παρελθόν τότε ας μην έχουμε απαιτήσεις. Η αρχή της αναγέννησης – τουλάχιστον αγωνιστικά – έγινε. Ο κάθε ΠΑΟΚτσής μπορεί να συμβάλλει και στην εξωαγωνιστική της επέκταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου